Keratokonus hastalığı, gözün en ön kısmında yer alan ve saydam tabakası olan korneanın incelmesi ve öne doğru bombeleşmesidir. Korneanın öne doğru bombeleşmesi, hastalarda görme azlığına ve gözlükle düzeltilemeyen görme azalmasına neden olabilir.
Keratokonus genellikle her iki gözü tutan bir hastalıktır, ancak gözlerden biri diğerine göre daha fazla etkilenebilir.
Keratokonus hastalığının ortaya çıkış nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte genetik eğilim ve mekanik göz travmaları en önemli rolü oynar (Alerjiye bağlı gözün kaşınması gibi). Özellikle ailesinde keratokonus hastalığı olan çocukların göz muayenelerinin daha sık aralarla yapılması, gerekirse kornea topografisi gibi testlerle gizli keratokonus varsa tanısının konması ve hastalığın ilerlemesinin önlenmesi çok önemlidir.
Keratokonus hastalığı ilerleyici bir hastalıktır. Hastalık genellikle ergenlik çağında başlar. Hastalık yaklaşık 35 yaşına kadar ilerleme gösterir, daha sonra hastalığın ilerlemesi genellikle durur.
Korneanın öne doğru bombeleşmesinde artış olması sonucunda genellikle ergenlik döneminde ilerleyici görme bozukluğu ve miyopi ve astigmatizma ortaya çıkar.
Hastalığın başlangıç döneminde, sürekli artan gözlük numaraları ile görme sağlanırken, hastalığın ilerlemesi ile gözlükle düzeltilemeyen yüksek dereceli miyopi ve astigmatizma ortaya çıkar.
Sık, sık gözlük değişimi gerekebilir. Hasta gözlüklerinden memnun değildir, gözlüğe rağmen iyi göremediğinden şikayet eder. Bunun yanı sıra gözde allerji ve kaşıntı, ışığa hassasiyet gözlenir.
Gözlük ile yeterli görme sağlanamadığı aşamada keratokonusa özel yumuşak kontakt lensler veya “sert gaz geçirgen kontakt lensler” kullanılabilir.
Eğer hastalık takipsiz bırakılır tedavi edilmezse korneada aşırı incelme ve bulanıklık ve ödem ortaya çıkabilir. Hastanın görmesi çok azalır. Hastalığın görmesinin azaldığı bu son evresinde “keratoplasti” (kornea nakli) uygulanması gereklidir.